Adolfo de Abel Vilela
 Presidente de Lugo Patrimonio

Por fin xa o conseguiron, ou o conseguimos entre todos. O 6 de outubro de 2015 alertábase desde estas páxinas dos actos vandálicos que sufría a fonte de San Vicente, o icono turístico de Lugo, ilustrado con fotografías facilitadas por un veciño que manifestaba "Ata que tiren con San Vicente e esmaguen a fonte non van parar", e así ocorreu. O dano causado é irreparable e xa que logo chegou a hora de buscar aos culpables da acción e da omisión.
Da acción, porque o que o fixo, ou os que o fixeron, son delincuentes por cometer un delito contra o patrimonio, contemplado no artigo 324 do Código Penal.
Da omisión os responsables somos todos, por crear unha sociedade conformista, silenciosa e excesivamente permisiva que deu lugar a unha mocidade sobreprotexida que con actos como este demostra non ter sentido cívico, cultura e responsabilidade. Non ten xustificación que uns mozos que desde o parvulario ata os 18 anos reciben unha formación, teñan estes comportamentos. Estamos ante un fracaso colectivo que debería facernos pensar porque ocorre isto.
Reitero o que escribín o 30 de xuño deste ano sobre o problema das pintadas, a rotura de cristais e as mexadas na contorna da catedral. Ademais do anterior é un problema de falta de vixilancia da Policía Local e Nacional as noites dos xoves, venres e sábados, entre a 1 e as 7 da mañá.
Algúns dos cidadáns que estamos fartos destes comportamentos esperamos unha explicación, á que creo que temos dereito, dos responsables dos corpos mencionados. É da súa responsabilidade tomar as medidas coordinadas que consideren oportunas para evitar a repetición destes actos vandálicos e delictivos. Non se debe seguir mirando para outro lado.
E a oposición municipal, que todos os días denuncia deficiencias ou carencias que nunha empresa mediana non pasaría do xefe de mantemento, e o Concello é unha empresa grande, faría ben en sentar co grupo de goberno e consensuar o que se debe facer, porque por riba do interese partidario está o colectivo ao que todos se deben.

O día 26 de novembro de 2016 fíxose a segunda viaxe á Riberira Sacra, na parte do Miño, nos concellos de Taboada e Chantada, coa que se rematou o ciclo, que contou como guía a membro da directiva Carolina Casal Chico. A primeira visita foi a igrexa románica de San Pedro de Bembibre, de fins do século XII, onde se puido admirar a arquitectura, restos de pinturas murais e o sepulcro monumental onde foi enterrado en 1681 Xoán Taboada Ribadeneira e Figueroa, primeiro conde de Taboada.
Despois pasamos a Santa María de Nogueira, cun miradoiro excelente da ribeira do Miño desde o cemiterio. Anque ten elementos barrocos,como a fachada principal e a torre, conserva a estrutura do corpo principal, coa porta sur, e a ábsida, chamando a atención os canzorros, así como unha anguía e un peixe e seis peixes que están labrados en dúas pezas da cornixa. O máis rechamante son as pinturas murais renacentistas do último terzo do século XVI que a modo de tapiz cobren as paredes laterais da nave central, que substituíron a outras anteriores, como se pode comprobar debaixo da representación de san Sebastián. Vanse a recuperar e restaurar as que hai na capela maior.
Rematada a visita trasladámonos a Belesar para visitar a viña e a adega de Mario Vázquez Carballo, onde se elabora o viño da variedade mencia "Ora et Labora". O deán da catedral de Lugo deu unha explicación sobre a contorna desde o punto de vista da produción vitivinícola e dos traballos que ao longo do ano se fan na súa viña, pasando despois a facer unha cata. Entregou aos asistentes unha separata do seu artigo "As raíces do viño: influencia do cristianismo na viticultura e na Ribeira Sacra". Pola súa parte LugoPatrimonio en agradecemento a súa hospitalidade agasallouno cun porta viático.
Pola tarde despois de xantar nunha casa rural da zona, visitamos a igrexa de Santo Estevo de Ribas de Miño, a obra emblemática desta zona tanto polo seu privilexiado emprazamento como pola súa arquitectura, sendo o mellor exemplo de igrexa da tipoloxía de Portomarín. Tamén admiraron o conxunto escultórico da Epifanía e a magnífica portada, seguindo a explicacións iconográficas que deu Carolina Casal.

O día 11 de novembro, tivo lugar no Salón  de actos da Deputación Provincial, a última conferencia do ciclo dedicado á Ribeira Sacra, que estivo a cargo de Sonia Fernández Pérez, investigadora da USC., Departamento de Historia da Arte. Baixo o  titulo "Difusión artística do románico na Ribeira Sacra 2.0". A conferenciante foi presentada por Carolina Casal Chico, membro da xunta directiva da Asociación.
A convidada falou da orixe da corrente estilística e tipolóxica das igrexas románicas  que tomando como modelo a de San Nicolau de Portomarín, os mestres do obradoiro de Santiago, difunden pola ribeira do Miño a partir do último terzo do século XII desde o foco da catedral de Ourense.

Os días 5 e 6 de novembro de 2016, LugoPatrimonio viaxou a Toro para ver a exposición Aqua de Las Edades del Hombre, visita guiada que fixeron pola mañá do primeiro día en dous grupos. Despois de xantar fixeron un percorrido pola cidade de María de Molina acompañado da guía Chiara, facendo un percorrido polas rúas máis importantes, a colexiata polo exterior, os mosteiros de Sancti Spiritus, co seu museo de arte sacra, e o de Santa Sofia, onde está a orde das premostratenses, coa igrexa de Santa María. Rematou cunha visita á igrexa mudéxar de San Lorenzo el Real onde estaban expostas pezas tan coñecidas como a celebre pintura de La Virgen de la Mosca.
O día 6 estivemos en Zamora comezando a visita pola Porta da Traición ou da Lealdade, o castelo pasando despois a visitar a catedral, e os magníficos tapices, facendo a continuación un percorrido pola Zamora románica, especialmente nas igrexas de San Pedro e San Ildefonso, onde están os restos de san Atilano compañeiro de San Froilán, e a da Magdalena onde se conserva un magnífico sepulcro anónimo que se relaciona coa obra do coro do mestre Mateo de Santiago de Compostela. Visitamos pola mañá o Museo de Zamora, xantando e las Aceñas de Pinilla no río Douro, e rematamos a viaxe cunha visita guiada ao Museo Etnográfico de Castilla y León, moi ben montado.