Para entender as connotacións públicas e políticas da familia romana, a conferenciante comentou brevemente a importancia dos status xurídicos en Roma e como estes determinaban a lexitimidade ou ilexitimidade matrimonial e, por extensión, a do resto de vínculos familiares. Estes estaban concibidos dunha maneira moito máis complexa que na actualidade, pois os vínculos biolóxicos e os vínculos xurídicos non sempre estaban solapados.
Na segunda parte, a conferenciante centrouse no rexistro epigráfico lucense para presentar os patróns familiares que se mostran no humilde corpus de inscricións de Lucus Augusti. Detívose nunha singularidade moi rechamante que presenta o dito corpus: a alta porcentaxe de epigrafía votiva, particularidade que repercute nunha menor aparición de vínculos familiares, concentrados por norma xeral na epigrafía funeraria. Tras esta análise central, foi comentando as aparicións na epigrafía lucense dos diferentes tipos de vínculos familiares nucleares - matrimoniais, interxeracionais, entre pares ou irmáns - e os vínculos da familia extensa, examinando, en especial, o papel dos herdeiros e o peso das relacións de dependencia e dos grupos servís.
Un dos piares da charla foi a constante comparación dos testemuños lucenses con epígrafes similares provenientes das provincias do Occidente romano. Desta forma, a conferenciante presentou as particularidades epigráficas da cidade, así como a adhesión ás tendencias de representación de vínculos familiares noutras zonas máis aló do noroeste peninsular. Esta comparación débese ao interese da conferenciante en contextualizar Lucus Augusti dentro do mundo romano e examinar a “romanización” das súas estruturas sociais. Desta forma, busca afastarse da análise da cidade como unha capital illada no noroeste hispano e integrala dentro de novas redes de cidades preeminentes.
Como conclusión, a conferenciante estableceu que máis aló desa alta porcentaxe de epigrafía votiva, no rexistro epigráfico lucense obsérvanse todos os vínculos familiares presentes noutras zonas do Occidente romano con, ademais, tendencias de representación moi similares. Desta forma, confírmase a romanización plena das estruturas familiares lucenses en período altoimperial.